VOORBESCHOUWING SEIZOEN 1953
In vele opzichten was het op het einde van 1952 hetzelfde als op het einde van 1950. Ook toen waren twee Italiaanse teams een pak sterker dan de andere teams. Toen kwam de uitdaging van Ferrari dat probeerde Alfa Romeo van de troon te gooien. Ditmaal zat Ferrari op de troon en was de uitdager Maserati. De wagens van de concurrerende teams waren erg gelijkwaardig. Fangio was opnieuw helemaal fit voor de dienst om de leiding van het Maserati team op zich te nemen. Ferrari had maar weinig veranderingen doorgevoerd aan hun wagen van vorig seizoen. Enkel de motor van de Tipo 500 leverde nu een vermogen van 190 PK bij een toerental van 7500 t/min.
Bij Maserati ging het er heel anders aan toe. Colombo had het team vervoegd in de loop van 1952 en zorgde voor serieuze veranderingen aan de A6CGM, alleen de naam bleef dezelfde. Er kwam een nieuwe 6-cilinder motor in te liggen. De afmetingen van de cilinders waren nu 76,2 * 72 mm. Hij produceerde tussen de 190 en 195 PK bij een toerental van 8000 t/min. Ook de remmen waren verbeterd ten opzichte van het vorige seizoen. Maar misschien wel de belangrijkste verbetering was de montage van grotere benzinetanks zodat ze geen tijd meer zouden verliezen door extra pitsstops.
Ook Cooper kwam met een nieuw model op de proppen. Bij sommige van hun wagens was de Bristol motor vervangen door eentje van Alta. Het team oogde vooral successen in kleinere wedstrijden. In de wedstrijden waar het er echt om ging kwamen ze er echter niet aan te pas. Ook de andere teams kwamen er dit seizoen niet aan te pas.
Motor: Maximum 1500cc met compressor of 4500cc atmosferisch.De andere regels bleven van toepassing maar er werden ook Formule 2 wagens toegelaten. (2000cc atmosferisch of 500cc met compressor) Deze regels werden toegepast om een groter deelnemersveld te verkrijgen.
Puntenverdeling: de eerste vijf kregen 8-6-4-3-2 punten.
De snelste ronde kreeg 1 punt
De beste 4 resultaten telden mee voor het Wereldkampioenschap.
Afstand: Minimum 300 km of 3 uur
